توبه ی نصوح
توبه ی نصوح
از امام علی علیه السلام پرسیدند:
توبه ی نصوح چیست؟
فرمود:
- پشیمانی به دل
- استغفار به زبان
- عزم بر بازنگشتن به آن
تحف العقول ص 209
توبه ی نصوح
از امام علی علیه السلام پرسیدند:
توبه ی نصوح چیست؟
فرمود:
- پشیمانی به دل
- استغفار به زبان
- عزم بر بازنگشتن به آن
تحف العقول ص 209
te mso 9]>
0pt; font-family: "B Badr"; color: #7030a0;" lang="AR-SA">از خلق جهان دل برباید مهدی
ای شیعه چنان منتظرمولا باش
گویی که همین جمعه میاید مهدی
شده روشن چراغ سحرت لیلا
صلوات خدا، بر پسرت لیلا
ای یم عصمت گوهـــر آوردی
مرحبـا لیـلا پسر آوردی
****
جلوۀ روی او همه رسولالله
خلق او خوی او همه رسولالله
جلوۀ حُسنِ- داور آوردی
مرحبا لیلا پسر آوردی
****
از رسول خدا آینه داری تو
شرف و عزت آمنه داری تو
حیدر آوردی حیــدر آوردی
مرحبـا لیلا پسر آوردی
یار خون خدا بر تو سلام الله
بر روی دست خود داری کلامالله
امشب عباسِ- دیگــر آوردی
مرحبـا لیلا پسر آوردی
رفتار امام خمینی (ره) در خانواده
________________________________________
هیچگاه دستور نمی دادند
خانم فریده مصطفوی دختر حضرت امام می گوید: هیچ وقت ما ندیدیم ایشان به خانم بگویند فلان كار را برای من انجام بده یا حتی یك چای برای من بریزید. همیشه ما یا كارگر منزل را خطاب می كردند. اگر یك وقت هیچكس نبود، صدا می زدند:
خانم ! بگویید یك چای برای من بیاورند .
اگر كسی در منزل نبود قهراً خانم این كار را خودشان می كردند ولی ایشان چنین دستوری نمی دادند. همیشه خیلی به خانم احترام می گذاشتند و مقید بودند اظهار محبت و علاقه را جلوی ما فرزندان علنی كنند.(پا به پای آفتاب، ج1، ص97،(همسر حضرت امام)
امام كاری را به خانم نمی دادند
خانم فاطمه طباطبایی، عروس حضرت امام نقل می كند: امام كاری را به خانم نمی دادند، خانم می گویند وقتی یك دكمه پیراهنشان می افتاد می گفتند: می شود این را بدهید بدوزند. نمی گفتند: خودت بدوز یا احیاناً اگر روز بعد دوخته نشده بود نمی گفتند: چرا ندوخته اید. می گفتند: كسی نبود بیاید بدوزد. تا آخر عمرشان هیچ وقت به خانم نگفتند یك لیوان آب بده.
از طرفی قیودی هم داشتند مثلاً خانم می گفتند كه وقتی می خواستند با خانواده های جدید رفت و آمد كنند باید با امام مشورت می كردند. امام به ایشان گفته بودند كه ابتداءً و به طور ناشناس خانه كسی نرود. چون ممكن است مناسب نباشد. یا اگر می خواهند بیرون بروند به ایشان بگویند كه كجا می خواهند بروند.(همان، ص170)
كمك به همسر در كار منزل و بچه داری
عروس حضرت امام(ره) خانم فاطمه طباطبایی نقل می كند كه: خانم می گفتند: چون بچه هایشان شب تا صبح گریه می كردند و ایشان مجبور بودند تا صبح بیدار بمانند، امام شب را تقسیم كرده بودند. یعنی مثلاً دو ساعت ایشان بچه را ساكت می كردند و خانم می خوابیدند و بعد دو ساعت خودشان می خوابیدند و خانم بچه را نگه می داشتند. البته روزها كه مشغول درس و بحث بودند، فرصتی برای نگهداری بچه ها نداشتند.
دختر حضرت امام خانم فریده مصطفوی نقل می كند: امام همیشه در كارهای منزل كمك می كردند و به ما نیز می گفتند:كمك از بهشت آمده است
فرزندانشان تعریف می كنند كه ایشان با آن ها بازی می كردند یعنی بعد از تمام شدن درس، ساعتی را به بازی با بچه ها می پرداختند و به این ترتیب به خانم در كار تربیت بچه ها كمك می كردند.
امام به پسر و نوه هایشان القا می كردند كه از زنانشان انتظار كاری نداشته باشند واگر كار كردند، محبت كرده اند. البته به دخترها نیز توصیه می كردند كه كار كنند.
كمك در آشپزخانه
خانم دباغ نقل می كند: روزی بر حسب اتفاق تعداد میهمانان منزل امام زیاد شد، پس از صرف غذا ظرف ها را جمع كردم و به آشپزخانه بردم. با زهرا- دختر آقای اشراقی- آماده شدیم كه ظرف ها را بشوئیم. اما دیدم كه خود امام هم بلافاصله به آشپزخانه آمدند. از زهرا پرسیدم:"حاج آقا چرا به آشپزخانه آمده اند؟ ” و حق داشتم كه تعجب كنم، زیرا وقت وضو نبود؛ اما امام آستین هایشان را بالا زدند و فرمودند:چون ظرف های امروز زیاد است آمده ام كمكتان كنم.
بدنم شروع به لرزیدن كرد. خدایا چه می بینم! به زهرا گفتم تو را به خدا از امام خواهش كنید كه ایشان تشریف ببرند. خود ما ظرف ها را می شوئیم .(همان، ص173)
دختر حضرت امام خانم فریده مصطفوی نقل می كند: امام همیشه در كارهای منزل كمك می كردند و به ما نیز می گفتند:كمك از بهشت آمده است.
مثلا خودشان چای می ریختند. حتی وقتی لیوان آبی می خواستند، به كسی دستور نمی دادند، بلكه خودشان به آشپزخانه می رفتند و لیوان را آب می كردند.
خودم باید كار كنم
در جمع نشسته بودیم، می دیدیم كه آقا دارند به طرف آشپزخانه می روند. از ایشان سوال می كردیم، می گفتند:
می روم آب بخورم
می گفتیم: “به ما بگویید تا برایتان آب بیاوریم. ” می گفتند:مگر خودم نمی توانم این كار را انجام بدهم؟بعد با خنده می گفتند:انسان باید خودكفا باشد.(همان، ص103)
سفارش حضرت امام(ره) در مراسم ازدواج
در زندگی تان گذشت داشته باشید.
دكتر محمود بروجردی، داماد حضرت امام نقل می كند: خاطراتی از حضور امام در مراسم عقد و ازدواج دارم. امام همیشه نائب یا وكیل زن می شدند. آن روزی كه این افتخار نصیب من شد كه با این بیت شریف وصلت كنم، ایشان در منزل حاج آقا مصطفی تشریف داشتند. آیت الله حاج علی آقا صافی(اخوی آیت الله حاج آقا لطف الله صافی، عضو سابق فقهای شورای نگهبان) نماینده من شدند و خطبه عقد را خواندند.
من هم آن طرف اتاق، تقریبا رو به رویشان نشسته بودم. بعد ایشان دعا كردند. در مراسم عقد دخترم هم در خدمت امام بودیم، ایشان خیلی دعا كردند. هم برای دخترم و هم برای دامادم یكی از مسائلی كه ایشان خیلی در نصایحشان می فرمودند، این بود كه توكل به خدا داشته باشند و در زندگی آنان گذشت داشته باشند.
زن و شوهر ممكن است با هم اختلاف داشته باشند. اگر هر دو یك سنگ باشند و هیچ كس از موضع خودش عدول نكند، همیشه این اختلاف باقی خواهد ماند. ولی اگر یكی كوتاه بیاید، دیگری اصلاح خواهد شد توكل كردن به خدا هم برای جهان مادی است و هم برای آن دنیا (دنیای معنوی). وقتی انسان به خدا توكل كرد، همه چیزش بر آن مبنا استوار خواهد شد.
مسئله ای كه امام (ره) خیلی بر آن تأكید داشتند و حساسیت زیادی در مورد آن به خرج می دادند نماز اول وقت بود. این را پدرم هم نقل می كردند كه ایشان از همان نوجوانی و جوانی، اول وقت به نماز می ایستادند.(همان، ص 161-162)
با هم رفیق باشید
دختر حضرت امام، فریده مصطفوی نقل می كند كه: برخورد امام با دامادها و عروس هایشان خیلی محترمانه و دوستانه بود. منتها چون دامادها به همه اهل منزل محرم نیستند با رفت و آمد زیاد داماد موافق نبودند. از این جهت همیشه با دامادها فاصله داشتند زیرا در مسأله محرم و نامحرم سختگیر بودند. در ابتدای عقد نصیحت می كردند كه سعی كنید با هم رفیق باشید.
فریده مصطفوی دختر حضرت امام نقل می كند: در مورد مراسم ازدواج فرزندانشان هم عقد می گرفتند و هم عروسی، البته خیلی مختصر و معمولی نسبت به نوه هایشان چون بعد از انقلاب بود خیلی ساده برگزار می كردند، البته جهیزیه به دخترهایشان می دادند ولی جهیزیه ای خیلی معمولی یعنی یك فرش معمولی، دو دست رختخواب و مختصری وسائل دیگر
با مهربانی وارد خانه شوید
خانم فریده مصطفوی در ادامه می گوید: امام در ابتدای عقد به دختران و پسران سفارش می كردند:
سعی كنید با هم رفیق باشید. اگر مرد هستی در بیرون از خانه مسأله داری. وقتی به خانه می آیی ناراحتی هایت را پشت در بگذار و سعی كن با لطف و مهربانی داخل خانه شوی.
امام خطاب به عروس خانم ها می فرمودند:
تو هم ممكن است در خانه خیلی كار كرده و خسته باشی ولی نباید خستگی خودت را به شوهرت منتقل كنی. به استقبالش برو و زندگی گرمی را برای خودتان درست كنید.(همان)
گروه دین تبیان
________________________________________
يا باب الحوائج
مي آيد از بهشت خبرها يكي يكي
امشب گشوده شد همه درها يكي يكي
وقتي علي دوباره قدم ميزند به خاك
مبهوت ميشوند نظرها يكي يكي
بالا بلندي آمده و پيش قامتش
خم ميشوند كوه و كمرها يكي يكي
تنها خليل نيست كه يعقوب هم رسيد
قربانيش كنند پسرها يكي يكي
يك قوم از جمالش و يك قوم از جلال
دل نَه كه ميدرند جگرها يكي يكي
خورشيدي از قبيله ي هاشم دميده تا
حيران كُنَد نگاه قمرها يكي يكي
نامش حماسه را به غزل بند ميزند
اُمّ البنين به فاطمه لبخند ميزند
style="text-align: center;">
سه نور آمد به عالم پر ز احساس
معطر هر سه از عطر گل یاس
سه نور تابناک آسمانی
حسین بن علی ، سجاد و عباس
اعمال شب مبعث،شب 27ماه رجب سالروز تجلى انوار الهى، نزول والاترین نعمت پروردگار بر بشریت، طلوع خورشید درخشان خاتمیت بر آسمان نبوت، بعثت اشرف موجودات، خاتم انبیاء حضرت محمد مصطفى(صلى الله علیه وآله) بر همه یگانه پرستان، مخصوصاً مسلمانان مبارك باد . اول: مستحب است که درنیمه های این شب از خواب برخیزید و به عبادت بپردازید و کیفیت آن به این صورت است: به جای آوردن دوازده ركعت نماز، در هر ركعت حمد و سورهاى از سورههاى كوچك مفصل ( مفصل از سوره محمد است تا آخر قرآن). در هر دو ركعت سلام دهید. پس از پایان نمازها، سوره حمد را هفت مرتبه و معوذتین را هفت مرتبه و قل هو الله أحد و قل یأایها الكافرون هر كدام را هفت مرتبه و إنا أنزلناه و آیة الكرسی هر كدام را هفت مرتبه بخوانید. سپس این دعا را قرائت نمایید : الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ یَكُنْ لَهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَ لَمْ یَكُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِیرا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ عِزِّكَ عَلَى أَرْكَانِ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ وَ ذِكْرِكَ الْأَعْلَى الْأَعْلَى الْأَعْلَى وَ بِكَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ . آنگاه هر دعایى كه خواستید بخوانید. انشاءا… مستجاب می شود. دوم زیارت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام كه افضل اعمال این شب است. سوم شیخ كفعمى در بلد الامین فرموده كه در شب مبعث این دعا را بخوانند: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِالتَّجَلِّی [بِالنَّجْلِ] الْأَعْظَمِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَ الْمُرْسَلِ الْمُكَرَّمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا أَنْتَ بِهِ مِنَّا أَعْلَمُ یَا مَنْ یَعْلَمُ وَ لا نَعْلَمُ اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِی لَیْلَتِنَا هَذِهِ الَّتِی بِشَرَفِ الرِّسَالَةِ فَضَّلْتَهَا وَ بِكَرَامَتِكَ أَجْلَلْتَهَا وَ بِالْمَحَلِّ الشَّرِیفِ أَحْلَلْتَهَا اللَّهُمَّ فَإِنَّا نَسْأَلُكَ بِالْمَبْعَثِ الشَّرِیفِ وَ السَّیِّدِ اللَّطِیفِ وَ الْعُنْصُرِ الْعَفِیفِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ أَعْمَالَنَا فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فِی سَائِرِ اللَّیَالِی مَقْبُولَةً وَ ذُنُوبَنَا مَغْفُورَةً وَ حَسَنَاتِنَا مَشْكُورَةً وَ سَیِّئَاتِنَا مَسْتُورَةً وَ قُلُوبَنَا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَةً وَ أَرْزَاقَنَا مِنْ لَدُنْكَ بِالْیُسْرِ مَدْرُورَةً اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَرَى وَ لا تُرَى وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى وَ إِنَّ إِلَیْكَ الرُّجْعَى وَ الْمُنْتَهَى وَ إِنَّ لَكَ الْمَمَاتَ وَ الْمَحْیَا وَ إِنَّ لَكَ الْآخِرَةَ وَ الْأُولَى اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَى وَ أَنْ نَأْتِیَ مَا عَنْهُ تَنْهَى اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَ نَسْتَعِیذُ بِكَ مِنَ النَّارِ فَأَعِذْنَا مِنْهَا بِقُدْرَتِكَ وَ نَسْأَلُكَ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ فَارْزُقْنَا بِعِزَّتِكَ وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ أَرْزَاقِنَا عِنْدَ كِبَرِ سِنِّنَا وَ أَحْسَنَ أَعْمَالِنَا عِنْدَ اقْتِرَابِ آجَالِنَا وَ أَطِلْ فِی طَاعَتِكَ وَ مَا یُقَرِّبُ إِلَیْكَ وَ یُحْظِی عِنْدَكَ وَ یُزْلِفُ لَدَیْكَ أَعْمَارَنَا وَ أَحْسِنْ فِی جَمِیعِ أَحْوَالِنَا وَ أُمُورِنَا مَعْرِفَتَنَا وَ لا تَكِلْنَا إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَیَمُنَّ عَلَیْنَا وَ تَفَضَّلْ عَلَیْنَا بِجَمِیعِ حَوَائِجِنَا لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ ابْدَأْ بِآبَائِنَا وَ أَبْنَائِنَا وَ جَمِیعِ إِخْوَانِنَا الْمُؤْمِنِینَ فِی جَمِیعِ مَا سَأَلْنَاكَ لِأَنْفُسِنَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظِیمِ وَ مُلْكِكَ الْقَدِیمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا الذَّنْبَ الْعَظِیمَ إِنَّهُ لا یَغْفِرُ الْعَظِیمَ إِلا الْعَظِیمُ اللَّهُمَّ وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُكَرَّمُ الَّذِی أَكْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَكْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ فَلَكَ الْحَمْدُ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْكَرَمِ فَأَسْأَلُكَ بِهِ وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّكَ فَلا یَخْرُجُ مِنْكَ إِلَى غَیْرِكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ وَ أَنْ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِینَ فِیهِ بِطَاعَتِكَ وَ الْآمِلِینَ فِیهِ لِشَفَاعَتِكَ اللَّهُمَّ اهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ السَّبِیلِ وَ اجْعَلْ مَقِیلَنَا عِنْدَكَ خَیْرَ مَقِیلٍ فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ وَ مُلْكٍ جَزِیلٍ فَإِنَّكَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِیلُ اللَّهُمَّ اقْلِبْنَا مُفْلِحِینَ مُنْجِحِینَ غَیْرَ مَغْضُوبٍ عَلَیْنَا وَ لا ضَالِّینَ بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِعَزَائِمِ مَغْفِرَتِكَ وَ بِوَاجِبِ رَحْمَتِكَ السَّلامَةَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ وَ الْغَنِیمَةَ مِنْ كُلِّ بِرٍّ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ النَّجَاةَ مِنَ النَّارِ اللَّهُمَّ دَعَاكَ الدَّاعُونَ وَ دَعَوْتُكَ وَ سَأَلَكَ السَّائِلُونَ وَ سَأَلْتُكَ وَ طَلَبَ إِلَیْكَ الطَّالِبُونَ وَ طَلَبْتُ إِلَیْكَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الثِّقَةُ وَ الرَّجَاءُ وَ إِلَیْكَ مُنْتَهَى الرَّغْبَةِ فِی الدُّعَاءِ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلِ الْیَقِینَ فِی قَلْبِی وَ النُّورَ فِی بَصَرِی وَ النَّصِیحَةَ فِی صَدْرِی وَ ذِكْرَكَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ عَلَى لِسَانِی وَ رِزْقا وَاسِعا غَیْرَ مَمْنُونٍ وَ لا مَحْظُورٍ فَارْزُقْنِی وَ بَارِكْ لِی فِیمَا رَزَقْتَنِی وَ اجْعَلْ غِنَایَ فِی نَفْسِی وَ رَغْبَتِی فِیمَا عِنْدَكَ بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ پس به سجده برو و بگو الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا لِمَعْرِفَتِهِ وَ خَصَّنَا بِوِلایَتِهِ وَ وَفَّقَنَا لِطَاعَتِهِ شُكْرا شُكْرا صد مرتبه پس سر از سجده بردار و بگو اللَّهُمَّ إِنِّی قَصَدْتُكَ بِحَاجَتِی وَ اعْتَمَدْتُ عَلَیْكَ بِمَسْأَلَتِی وَ تَوَجَّهْتُ إِلَیْكَ بِأَئِمَّتِی وَ سَادَتِی اللَّهُمَّ انْفَعْنَا بِحُبِّهِمْ وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ وَ ارْزُقْنَا مُرَافَقَتَهُمْ وَ أَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ فِی زُمْرَتِهِمْ بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ . منبع: http://www.lankarani.org
40حدیث ازحضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) 1-برترین جهاد امت من، انتظار فرج است . 2- خردمند ترین افراد کسی است که خدا ترس تر از دیگران باشد ، و فرمان او را بیشتر اطاعت نماید. 3-کم خردترین افراد کسی است که از شاه بیشتر بترسد ، و فرمانش را زیادتر از دیگران اطاعت نماید. 4-کمترین چیز در آخر الزمان ، برادر مطمئن و درهمی از حلال است. 5-محبوبترین افراد در نزد خدا کسی است که برای بندگانش سودمند تر باشد. 6-کم درخواست نمودن از مردم ، همان بی نیازی نقد و موجود می باشد. 7-تهیدستی مرگ بزرگتر است، عرض کردند تهیدستی از درهم و دینار؟ فرمودند:تهیدستی از دین. 8-زیاد درخواست نمودن از مردم، مایه ذلت است و همان نیازمندی نقد و موجود می باشد. 9-همانا راستی فرخنده و بابرکت است ، و دروغ شوم و نامبارک است . 10-همانا خدایتعالی کسی که در پرداخت حق او بخشنده باشد را دوست می دارد. 11-خدایتعالی بندگانی دارد که مردم در نیازهایشان به آنها پناهنده می شوند. 12-همانا خرمند کسی است که به یگانگی خدایتعالی معتقد باشد و فرمانش را اطاعت نماید. 13-همانا تمام خوبی ها با عقل به دست می آید. 14-همانا به دیندار و یا به شریف و نجیب احساس نمودن شایسته است. 15-در راه خدا از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نترس. 16-به خدایتعالی سوگند دروغ یاد مکن، وتا ناچار نشدی سوگند راست نیز یاد مکن. 17-در انجام هیچ کار خوبی خود نمایی مکن ، و آنرا به بهانه شرم رها نکن. 18-بی تابی مکن که تورا از(رسیدن به خیر) به دنیا و آخرت باز می دارد. 19-برای روزی فردا اندوهگین مباش، پس همانا هر فردائی روزیش می رسد. 20-بپرهیز از اینکه مسلمانی را دشنام دهی، ویا از گنهکاری پیروی نمایی. 21-از ستیزه جوئی بپرهیز ، زیرا همانا اولش نادانی و آخرش پشیمانی می باشد. 22-بپرهیز از اینکه بی لنگ وارد حمام شوی. 23-از دروغ بپرهیز ،همانا دروغ رو سیاهی به بار می آورد. 24-از نوشیدن شراب و هر مست کننده ای بپرهیز، پس همانا آن دو کلید هر بدی هستند. 25-هر گاه کاری ترا هراسان نمود ، پس بگو :خدایا به حق محمد (ص) و خاندان او، در کارم گشایش ده. 26-هرگاه تبهکار ستوده شود، عرش می لرزد و پروردگار خشمگین می شود. 27-هرگاه فال بدزدی ،پیش برو(به فال بد اعتنا مکن). 28-هر گاه گمان بردی ، پس (بر اساس گمانت) داوری مکن. 29-و هرگاه به کسی حسد ورزیدی ،(به او) ستم مکن. 30-هرگاه پس از من زنا فراوان شد، مرگ ناگهانی زیاد می شود. 31-هر گاه کم فروشی شود ، خدایتعالی آنان را به خشکسالی و کمبود گرفتار می سازد. 32-هر گاه زکات ندهند، زمین نیز برکاتش را همانند زراعت میوه ها و معادن را از ایشان باز می دارد. 33-هرگاه پیمان شکنی نمایند، خدایتعالی دشمنانشان را بر آنها مسلط می گرداند. 34-آنچه را برای خود نمی پسندی ، برای دیگران نیز مپسند. 35-آنچه را برای خود دوست داری ،پس همانرا برای برادرانت نیز دوست بدار. 36-عبادت کن خدایی را که به سویش بازگشت می نمائی. 37-بیشترین همتت را برای نماز قرار بده، پس همانا نماز بعد از اعتراف بدین ،مهمتر و سرور اسلام می باشد. 38-زیاد به یاد مرگ باش، تا ترا از دنیا جدا کند. 39-دانش بیاموزید، پس همانا آموختن دانش نیکی و درس دادن و مذاکره آن ، خدا را به پاکی یاد نمودنست. 40-از دانشمندان پرسش نمائید، و با فرزانگان گفتگو نماید، و با نیازمندان همنشینی کنید.
وحی شد بر مصطفی برخیز، اقرأ باسم ربّک / ای حبیب من ز جا برخیز، اقرأ باسم ربّک
تیره شد رخسار گیتی، خیره شد دیو تباهی / چیره شد جهل عِما برخیز، اقرأ باسم ربّک
958.gif” alt="” width="532″ height="176″ />
دیشب درون محبسِ بیداد هارون
مى گفت موسى با رضایش قصه خون
دیشب پدر را سر به دامان پسر بود
چشم پسر محو تماشاى پدر بود
دیشب پدر سوز دلش را ساز مى کرد
بهر پسر افشا هزاران راز مى کرد
لعل لبش لب تشنگان را نوش مى داد
او راز مى گفت و رضایش گوش مى داد
مى گفت: اى نور دل شمع شب تار
یک لحظه اى از گردنم زنجیر بردار
از بس که با کُند ستم من آشنایم
کوبیده گشته گوشت هاى ساق پایم
بینى اگر گلبرگ رویم گشته نیلى
نبود عجب زیرا ز دشمن خورده سیلى
دیشب که مى زد از ره کین وحشیانه
سندى شاهک بر تن من تازیانه
شاعر : ژولیده نیشابورى
التماس دعا
سِـــرّ ني در نينـــوا مي مـاند اگر زينـب نبـود
کــربــلا در کـربــلا مي مـاند اگر زينب نبود
چهره ي سرخ حقيقت بعد از آن طوفان رنـگ
پشـت ابري از ريا مي مـاند اگر زينب نبود
چشـمـه ي فريـاد مظلـوميـت لـب تشـنـگـان
در کويرِ تفـتـه جـا مي مانـد اگر زينب نبود
زخمه ي زخمي ترين فرياد، در چنگ سکوت
از طـــراز نـغـمه وا مي ماند اگر زينب نبود
در طلـوع داغ اصغـر، استـخـوان اشـک سـرخ
در گلـوي چشمها مي ماند اگر زينب نبود
ذوالجـناح داد خواهي، بي سـوار و بي لگـام
در بـيـابـانـهـا رهـا مي ماند اگر زينب نبود
در عـبـــور از بستــر تاريـــخ، سيــل انقــــلـاب
پشت کوه فتنه ها مي ماند اگر زينب نبود
قادر طهماسبي (فريد)